HERKOMST & WERKING VAN ORGONITE
Hoe is het ontstaan?
Misschien ken je het wel dat je op een mooie plek in de natuur bent en dat de lucht en atmosfeer zo zuiver aanvoelt. Je voelt je opgeladen en krijgt er energie van. Deze positieve orgon die Wilhelm Reich had ontdekt is een verwijzing naar meetbare kosmische (etherische) energie. In verschillende culturen wordt ook wel weergegeven als ‘chi', ‘prana’, nul-punt energie, 'ether' of 'mana’ : het verwijst allemaal naar vitale levensenergie die onuitputtelijk is.
Hij ontdekte dat het mogelijk is om deze positieve orgone energie zelf aan te trekken door verschillende lagen van fiberglass (organisch) en staalwol (non-organisch) te stapelen. De combinatie van het organische en non-organische materiaal zorgde hiervoor. Hij bouwde accumulators, grote kasten, en liet mensen daar met allerlei ziektes in plaats nemen. Dit leverde buitengewoon goede resultaten op. Het werd de belangrijkste ontdekking in 'medicine' van de vorige eeuw genoemd.
Van orgone naar orgonite
Karl Welz, een andere onderzoeker, gebruikte voor het eerst de term 'orgonite'. Hij voegde de component polyester-hars toe als organisch materiaal. Dit gaf hetzelfde resultaat als de accumulators van Wilhelm Reich. Don en Carol Croft ontdekten in het jaar 2000 dat de werking nog versterkt werd door er kwartskristallen aan toe te voegen. Hierbij kun je denken aan bergkristal, amethist, sneeuwkwarts, tijgeroog, agaat, citrien, chrysopraas, chalcedoon, rozekwarts, aventurijn, rookkwarts, carneool, rookkwarts etc. Kwartskristallen hebben de eigenschap om etherische energie te verzamelen en te transformeren. De toevoeging van deze kristallen resulteert in een constante transformatie naar positieve energie.
Wat is het?
Een orgonite is dus een mix van organische en non-organische bestanddelen: verschillende metaaldeeltjes, kristallen en edelstenen worden samen in hars gegoten. Door de uitharding van de hars worden de kwartskristallen onder druk gezet en produceren een elektrische spanning. Dit is het piëzo-elektrisch effect. De metalen in de orgonite geleiden deze spanning, waardoor de energie die vrijkomt, afgegeven wordt aan de ruimte of de persoon die de orgonite bij zich draagt. De negatieve, geblokkeerde energie wordt aangetrokken en omgezet in positieve, stromende en voedende energie. Daarnaast genereert ieder kristal zijn eigen energie. Door de verschillende combinaties en hoeveelheden is iedere orgonite uniek.
Vaak worden eenvoudige, maar hele functionele organites neergelegd of in de grond gestopt op plekken waar positieve energie gewenst is. Zoals bijvoorbeeld bij zendmasten, ziekenhuizen, gevangenissen, of bij kerncentrales. Dus op plekken die energetisch erg verontreinigd zijn. Zonder dat veel mensen zich ervan bewust zijn is radioactieve straling (negatieve orgon) ook een grote bron van vervuiling.
Waarom een organite?
Alles om ons heen bestaat uit energie, zelfs dingen die we niet zien, zoals bijvoorbeeld straling van mobiele telefoons. Een orgonite transformeert deze negatieve straling naar positief, ofwel naar een hogere frequentie. Uit ervaringen van gebruikers is gebleken dat een orgonite onder andere minder klachten door mobiele en draadloze stralingsbronnen geeft. Het neutraliseert de straling die vrijkomt bij gebruik van mobiele telefoons, zendmasten, Wi-Fi, de 'slimme meter', DECT-telefoons, hoogspanningsmasten, elektromagnetische velden etc. Door een orgonite te gebruiken kun je ook de energie van je huis naar een hogere frequentie brengen. Mensen zeggen vaak dat de energie in huis beter aanvoelt; de omgeving voelt veel rustiger aan. Ook dieren en planten hebben er baat bij. Een mooie bijkomstigheid is dat een orgonite niet hoeft te worden schoongemaakt of te ontladen. Hoe groter de orgonite, des te groter oppervlak hij kan bestrijken. De kleine zijn ideaal om in je broekzak of tas mee te nemen en de wat grotere om ergens neer te leggen. Het versterkt het energieveld en ook de soort edelstenen, mineralen, en geometrie die er in zitten zullen op hun eigen specifieke manier hun werk doen.
De wetenschapper dr. Wilhelm Reich (1897–1957) introduceerde in de jaren dertig van de vorige eeuw de levensenergie 'orgon'. Hij ontdekte dat er positieve orgon en negatieve orgonstraling aanwezig is. De negatieve orgon kan in een hoge concentratie worden gevonden in de buurt van kerncentrales, grote steden en industriële gebieden. Een hoge concentratie van positieve orgon kan worden gevonden in het bos, bij een waterval, in de bergen.